Η νόσος Αλτσχάιμερ μπορεί να ανιχνευθεί πολλές δεκαετίες πριν εκδηλωθεί, με την βοήθεια μιας εξέτασης εικονικής πραγματικότητας, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Η εξέταση ελέγχει την λειτουργία του «GPS του εγκεφάλου», δηλαδή των εγκεφαλικών κυττάρων τα οποία ρυθμίζουν τον προσανατολισμό μας στον χώρο.
Γερμανοί νευροεπιστήμονες την δοκίμασαν σε ομάδα εθελοντών ηλικίας 18 έως 30 ετών, από τους οποίους ζήτησαν να περιηγηθούν σε έναν κυκλικό εικονικό λαβύρινθο ο οποίος αναπαριστούσε μία σκηνή στη φύση (ουσιαστικά, μία πεδιάδα στρωμένη με γρασίδι, που στο βάθος είχε μερικά βουνά και από πάνω έναν καταγάλανο ουρανό).
Στη διάρκεια της περιήγησης έπρεπε να συλλέγουν μία σειρά από αντικείμενα που ήταν πεσμένα στο γρασίδι (λ.χ. μπάλες του μπάσκετ και μελιτζάνες) και αργότερα να τα επιστρέφουν στη θέση τους. Από την αρχή έως το τέλος της, εξάλλου, ήταν συνδεδεμένοι με φορητό λειτουργικό μαγνητικό τομογράφο (fMRI) για να καταγράφουν οι επιστήμονες την δραστηριότητα στον εγκέφαλό τους.
Όπως διαπίστωσαν, ο τρόπος περιήγησης (π.χ. στο κέντρο του λαβύρινθου ή στα πλάγιά του) ήταν διαφορετικός ανάμεσα στους υγιείς εθελοντές και σε όσους διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο Αλτσχάιμερ επειδή ήσαν φορείς ενός εκ των γονιδίων που το προκαλούν (του APOE-e4).
Αυτό πιθανώς σημαίνει ότι η διαταραχή της ικανότητας προσανατολισμού, που αποτελεί χαρακτηριστική συνέπεια του Αλτσχάιμερ, μπορεί να αρχίζει αρκετές δεκαετίες πριν από την εμφάνιση των υπολοίπων, πιο χαρακτηριστικών συμπτωμάτων της, όπως η βαθμιαία απώλεια της μνήμης.
Τα νέα ευρήματα μπορεί να βοηθήσουν τις μελλοντικές έρευνες για την διάγνωση και τη θεραπεία της νόσου, αναφέρουν στην επιστημονική επιθεώρηση «Science» οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ruhr, στο Μπόχουμ, και το Γερμανικό Κέντρο Νευροεκφυλιστικών Ασθενειών (DZNE) του ομοσπονδιακού υπουργείου Παιδείας & Έρευνας (BMBF) της χώρας.
Οι επιστήμονες εξηγούν στο άρθρο τους ότι οι υψηλού κινδύνου ασθενείς περιηγούνταν με διαφορετικό τρόπο στο λαβύρινθο, διότι είχαν μειωμένη λειτουργικότητα στα εγκεφαλικά κύτταρα που είναι απαραίτητα για την πλοήγηση στο χώρο. Το εύρημα αυτό πιθανώς εξηγεί γιατί χάνουν τόσο εύκολα τον δρόμο τους οι πάσχοντες από νόσο Αλτσχάιμερ.
Πηγή: defencenet.gr
Η εξέταση ελέγχει την λειτουργία του «GPS του εγκεφάλου», δηλαδή των εγκεφαλικών κυττάρων τα οποία ρυθμίζουν τον προσανατολισμό μας στον χώρο.
Γερμανοί νευροεπιστήμονες την δοκίμασαν σε ομάδα εθελοντών ηλικίας 18 έως 30 ετών, από τους οποίους ζήτησαν να περιηγηθούν σε έναν κυκλικό εικονικό λαβύρινθο ο οποίος αναπαριστούσε μία σκηνή στη φύση (ουσιαστικά, μία πεδιάδα στρωμένη με γρασίδι, που στο βάθος είχε μερικά βουνά και από πάνω έναν καταγάλανο ουρανό).
Στη διάρκεια της περιήγησης έπρεπε να συλλέγουν μία σειρά από αντικείμενα που ήταν πεσμένα στο γρασίδι (λ.χ. μπάλες του μπάσκετ και μελιτζάνες) και αργότερα να τα επιστρέφουν στη θέση τους. Από την αρχή έως το τέλος της, εξάλλου, ήταν συνδεδεμένοι με φορητό λειτουργικό μαγνητικό τομογράφο (fMRI) για να καταγράφουν οι επιστήμονες την δραστηριότητα στον εγκέφαλό τους.
Όπως διαπίστωσαν, ο τρόπος περιήγησης (π.χ. στο κέντρο του λαβύρινθου ή στα πλάγιά του) ήταν διαφορετικός ανάμεσα στους υγιείς εθελοντές και σε όσους διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο Αλτσχάιμερ επειδή ήσαν φορείς ενός εκ των γονιδίων που το προκαλούν (του APOE-e4).
Αυτό πιθανώς σημαίνει ότι η διαταραχή της ικανότητας προσανατολισμού, που αποτελεί χαρακτηριστική συνέπεια του Αλτσχάιμερ, μπορεί να αρχίζει αρκετές δεκαετίες πριν από την εμφάνιση των υπολοίπων, πιο χαρακτηριστικών συμπτωμάτων της, όπως η βαθμιαία απώλεια της μνήμης.
Τα νέα ευρήματα μπορεί να βοηθήσουν τις μελλοντικές έρευνες για την διάγνωση και τη θεραπεία της νόσου, αναφέρουν στην επιστημονική επιθεώρηση «Science» οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ruhr, στο Μπόχουμ, και το Γερμανικό Κέντρο Νευροεκφυλιστικών Ασθενειών (DZNE) του ομοσπονδιακού υπουργείου Παιδείας & Έρευνας (BMBF) της χώρας.
Οι επιστήμονες εξηγούν στο άρθρο τους ότι οι υψηλού κινδύνου ασθενείς περιηγούνταν με διαφορετικό τρόπο στο λαβύρινθο, διότι είχαν μειωμένη λειτουργικότητα στα εγκεφαλικά κύτταρα που είναι απαραίτητα για την πλοήγηση στο χώρο. Το εύρημα αυτό πιθανώς εξηγεί γιατί χάνουν τόσο εύκολα τον δρόμο τους οι πάσχοντες από νόσο Αλτσχάιμερ.
Πηγή: defencenet.gr