Ένας ολλανδός αστροφυσικός σχεδίασε μια «ιπτάμενη» ανεμογεννήτρια που μπορεί να τερματίσει οριστικά τη διαμάχη σχετικά με τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο των μεγάλων αιολικών πάρκων εάν αποδειχθεί οικονομικά βιώσιμη.
Η «ανεμογεννήτρια χαρταετός» βασίζεται στην τεχνολογία των μη επανδρωμένων τηλεκατευθυνόμενων μικρών αεροσκαφών, ευρύτερα γνωστών ως drones και θα μπορεί να εκμεταλλεύεται την αιολική ενέργεια σε μεγαλύτερα υψόμετρα χωρίς να συνεπάγεται τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο των «συμβατικών» δομών, αναφέρει ο σχεδιαστής Δρ Ρίτσαρντ Ρούιτερκαμπ.
Η ιπτάμενη ανεμογεννήτρια που μοιάζει με ανεμόπτερο δεμένο σε σκοινί κινείται σε «οχτάρια». Η γεννήτρια λειτουργεί ως «άγκυρα» στο έδαφος και μετατρέπει την κινητική ενέργεια σε ηλεκτρική.
Συλλέγοντας ισχυρότερους ανέμους σε μεγαλύτερα υψόμετρα, παράγει οκτώ φορές περισσότερη ενέργεια σε σχέση με τις συμβατικές ανεμογεννήτριες και δεν μπορεί να «πετάξει» μόνο υπό συνθήκες ακραίας κακοκαιρίας επισημαίνει ο Δρ Ρούιτερκαμπ.
Ο σχεδιαστής αφού επισήμανε ότι οι ολλανδοί ήταν εκείνοι που σχεδίασαν τους ανεμόμυλους και ότι ο ίδιος μπορεί να ακούγεται «σαν τον Δον Κιχώτη», χαρακτήρισε το 92% των υλικών που απαιτούνται για την κατασκευή μιας «συμβατικής» ανεμογεννήτριας ως απόβλητα και εξήγησε ότι μόνο το 8% χρειάζεται για την παραγωγή της αιολικής ενέργειας.
Μια μέση ανεμογεννήτρια ζυγίζει περίπου 120 τόνους, ενώ ο «αιολικός χαρταετός» του μόλις 400 κιλά.
«Στις έλικες των συμβατικών ανεμογεννητριών, μόλις το 30% ή η άκρη της έλικας, κάνει όλη τη δουλειά» υποστηρίζει.
Η τεχνολογία «PowerPlanes» υποβάλλεται σε δοκιμές στην Ολλανδία από την εταιρεία του, Ampyx Power, και χρησιμοποιεί αυτόνομα drones.
Τη νέα τεχνολογία υποστηρίζει το WWF, ενώ η εταιρεία του έχει ακόμα καταφύγει στη λύση της μικροχρηματοδότησης και έχει εξασφαλίσει κονδύλια από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Horizon 2020.
Οι ιπτάμενες ανεμογεννήτριες μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα, σε περιοχές που δεν είναι προσβάσιμες από τις συμβατικές ανεμογεννήτριες.
Αυτό θα μπορούσε να συμβάλλει στη μείωση του κόστους παραγωγής της αιολικής ενέργειας και στη μείωση των επιβλαβών ρύπων του θερμοκηπίου.
Ο Δρ Ρούιτερκαμπ, που κατέχει διδακτορικό δίπλωμα στην αστροφυσική από το Πανεπιστήμιο του Λέιντεν εργάζεται πάνω στα εναέρια αιολικά συστήματα από το 2006, αρχικά ως επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Ντελφτ.
Πηγή: econews.gr
Η ιπτάμενη ανεμογεννήτρια που μοιάζει με ανεμόπτερο δεμένο σε σκοινί κινείται σε «οχτάρια». Η γεννήτρια λειτουργεί ως «άγκυρα» στο έδαφος και μετατρέπει την κινητική ενέργεια σε ηλεκτρική.
Συλλέγοντας ισχυρότερους ανέμους σε μεγαλύτερα υψόμετρα, παράγει οκτώ φορές περισσότερη ενέργεια σε σχέση με τις συμβατικές ανεμογεννήτριες και δεν μπορεί να «πετάξει» μόνο υπό συνθήκες ακραίας κακοκαιρίας επισημαίνει ο Δρ Ρούιτερκαμπ.
Ο σχεδιαστής αφού επισήμανε ότι οι ολλανδοί ήταν εκείνοι που σχεδίασαν τους ανεμόμυλους και ότι ο ίδιος μπορεί να ακούγεται «σαν τον Δον Κιχώτη», χαρακτήρισε το 92% των υλικών που απαιτούνται για την κατασκευή μιας «συμβατικής» ανεμογεννήτριας ως απόβλητα και εξήγησε ότι μόνο το 8% χρειάζεται για την παραγωγή της αιολικής ενέργειας.
Μια μέση ανεμογεννήτρια ζυγίζει περίπου 120 τόνους, ενώ ο «αιολικός χαρταετός» του μόλις 400 κιλά.
«Στις έλικες των συμβατικών ανεμογεννητριών, μόλις το 30% ή η άκρη της έλικας, κάνει όλη τη δουλειά» υποστηρίζει.
Η τεχνολογία «PowerPlanes» υποβάλλεται σε δοκιμές στην Ολλανδία από την εταιρεία του, Ampyx Power, και χρησιμοποιεί αυτόνομα drones.
Τη νέα τεχνολογία υποστηρίζει το WWF, ενώ η εταιρεία του έχει ακόμα καταφύγει στη λύση της μικροχρηματοδότησης και έχει εξασφαλίσει κονδύλια από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Horizon 2020.
Οι ιπτάμενες ανεμογεννήτριες μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα, σε περιοχές που δεν είναι προσβάσιμες από τις συμβατικές ανεμογεννήτριες.
Αυτό θα μπορούσε να συμβάλλει στη μείωση του κόστους παραγωγής της αιολικής ενέργειας και στη μείωση των επιβλαβών ρύπων του θερμοκηπίου.
Ο Δρ Ρούιτερκαμπ, που κατέχει διδακτορικό δίπλωμα στην αστροφυσική από το Πανεπιστήμιο του Λέιντεν εργάζεται πάνω στα εναέρια αιολικά συστήματα από το 2006, αρχικά ως επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Ντελφτ.
Πηγή: econews.gr