Το σαξόφωνο είναι πνευστό μουσικό όργανο κατασκευασμένο από ορείχαλκο και ανήκει στην οικογένεια των ξύλινων πνευστών γιατί ο ήχος του παράγεται από καλάμι. Από που πήρε, όμως, την ονομασία του; Ο «πατέρας» του σαξόφωνου είναι ο Βέλγος μουσικός – κλαρινετίστας, κατασκευαστής μουσικών οργάνων Αντόλφ Σαξ (Adolphe Sax).
Ο Σαξ γεννήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1814 στην πόλη Ντινάν (Dinant) της γαλλόφωνης Βαλλωνίας του Βελγίου. Ο πατέρας του Σαρλ – Ζοζέφ Σαξ (Charles – Joseph Sax, 1791 – 1865) ήταν σχεδιαστής μουσικών οργάνων. Ο Αντόλφ Σαξ, νεαρότατος ακόμη, άρχισε να σχεδιάζει και ο ίδιος μουσικά όργανα, όπως φλάουτα και κλαρινέτα, ενώ αργότερα σπούδασε τα όργανα αυτά στη Βασιλική Σχολή Τραγουδιού των Βρυξελλών. Το 1841, ο Aδόλφος Σαξ εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι και άρχισε να πειραματίζεται σε νέες και πρωτότυπες κατασκευές μουσικών οργάνων.
Κατασκεύασε το σαξοκέρας (saxhorn), που κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1845, την σαξοτρόμπα (saxotromba) και την σαξοτούμπα (saxotumba), η χρήση των οποίων διαδόθηκε τάχιστα σ’ όλο τον κόσμο. Tο 1846 ήταν η χρονιά που ο Σαξ εφευρίσκει στο Παρίσι το σαξόφωνο (saxophone), γεγονός που του χάρισε μεγάλη δημοσιότητα και του εξασφάλισε από το 1867 θέση καθηγητή στο περίφημο Ωδείο του Παρισιού (Paris Conservatoire). O Σαξ έπασχε από το 1853 μέχρι το 1858 από καρκίνο των χειλέων, πλην όμως η υγεία του αποκαταστάθηκε. Πέθανε πάμπτωχος στο Παρίσι στις 7 Φεβρουαρίου 1894 σε ηλικία 80 ετών και τάφηκε στο παρισινό Κοιμητήριο του Μονπαρνάς.
Η ιστορία του σαξόφωνου
Είναι άγνωστη η προέλευση της έμπνευσης του Αδόλφου Σαξ για τη δημιουργία του σαξόφωνου, όμως υπάρχει μια σαφής βεβαιότητα ότι κάποια σημεία του ανταποκρίνονται σε αντίστοιχα σημεία του κλαρίνου και του όμποε. Το επιστόμιο είναι σαν αυτό του κλαρίνου και τα κλειδιά όπως αυτά του όμποε. Ο Σαξ εργάστηκε για πολλά χρόνια στο εργαστήριο του πατέρα του και έφτιαξε 2 κλαρινέτα. Η Ουγγρική/Ρουμάνικη Tarogato η οποία είναι αρκετά παρόμοια με το σοπράνο σαξόφωνο έχει επίσης αναφερθεί ως πιθανή πηγή έμπνευσης. Ωστόσο δεν μπορεί να είναι έτσι γιατί η μοντέρνα Tarogato που έχει στόμιο από καλάμι δεν αναπτύχθηκε μέχρι το 1890, πολύ καιρό μετά την εφεύρεση του σαξόφωνου. Η πιο αληθοφανής εξήγηση, είναι ότι πράγματι ο Σαξ προσπάθησε να δημιουργήσει ένα εντελώς καινούργιο μουσικό όργανο που να ταιριάζει τόσο τονικά όσο και στην τεχνική με την ιδέα που είχε στο μυαλό του, και να έχει ένα νέο επίπεδο ευελιξίας. Αυτό θα εξηγούσε την εκλογή του να ορίσει το όργανο ως η «φωνή του Σαξ».
Πηγή: newsit.gr
 |
| Πηγή εικόνας: duda.news |
Ο Σαξ γεννήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1814 στην πόλη Ντινάν (Dinant) της γαλλόφωνης Βαλλωνίας του Βελγίου. Ο πατέρας του Σαρλ – Ζοζέφ Σαξ (Charles – Joseph Sax, 1791 – 1865) ήταν σχεδιαστής μουσικών οργάνων. Ο Αντόλφ Σαξ, νεαρότατος ακόμη, άρχισε να σχεδιάζει και ο ίδιος μουσικά όργανα, όπως φλάουτα και κλαρινέτα, ενώ αργότερα σπούδασε τα όργανα αυτά στη Βασιλική Σχολή Τραγουδιού των Βρυξελλών. Το 1841, ο Aδόλφος Σαξ εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι και άρχισε να πειραματίζεται σε νέες και πρωτότυπες κατασκευές μουσικών οργάνων.
Κατασκεύασε το σαξοκέρας (saxhorn), που κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1845, την σαξοτρόμπα (saxotromba) και την σαξοτούμπα (saxotumba), η χρήση των οποίων διαδόθηκε τάχιστα σ’ όλο τον κόσμο. Tο 1846 ήταν η χρονιά που ο Σαξ εφευρίσκει στο Παρίσι το σαξόφωνο (saxophone), γεγονός που του χάρισε μεγάλη δημοσιότητα και του εξασφάλισε από το 1867 θέση καθηγητή στο περίφημο Ωδείο του Παρισιού (Paris Conservatoire). O Σαξ έπασχε από το 1853 μέχρι το 1858 από καρκίνο των χειλέων, πλην όμως η υγεία του αποκαταστάθηκε. Πέθανε πάμπτωχος στο Παρίσι στις 7 Φεβρουαρίου 1894 σε ηλικία 80 ετών και τάφηκε στο παρισινό Κοιμητήριο του Μονπαρνάς.
Η ιστορία του σαξόφωνου
Είναι άγνωστη η προέλευση της έμπνευσης του Αδόλφου Σαξ για τη δημιουργία του σαξόφωνου, όμως υπάρχει μια σαφής βεβαιότητα ότι κάποια σημεία του ανταποκρίνονται σε αντίστοιχα σημεία του κλαρίνου και του όμποε. Το επιστόμιο είναι σαν αυτό του κλαρίνου και τα κλειδιά όπως αυτά του όμποε. Ο Σαξ εργάστηκε για πολλά χρόνια στο εργαστήριο του πατέρα του και έφτιαξε 2 κλαρινέτα. Η Ουγγρική/Ρουμάνικη Tarogato η οποία είναι αρκετά παρόμοια με το σοπράνο σαξόφωνο έχει επίσης αναφερθεί ως πιθανή πηγή έμπνευσης. Ωστόσο δεν μπορεί να είναι έτσι γιατί η μοντέρνα Tarogato που έχει στόμιο από καλάμι δεν αναπτύχθηκε μέχρι το 1890, πολύ καιρό μετά την εφεύρεση του σαξόφωνου. Η πιο αληθοφανής εξήγηση, είναι ότι πράγματι ο Σαξ προσπάθησε να δημιουργήσει ένα εντελώς καινούργιο μουσικό όργανο που να ταιριάζει τόσο τονικά όσο και στην τεχνική με την ιδέα που είχε στο μυαλό του, και να έχει ένα νέο επίπεδο ευελιξίας. Αυτό θα εξηγούσε την εκλογή του να ορίσει το όργανο ως η «φωνή του Σαξ».
Πηγή: newsit.gr