Λίγο – πολύ όλοι έχουμε στον κοινωνικό ή/ και στον οικογενειακό μας κύκλο κάποιο άτομο που μονίμως αργεί στα ραντεβού του, και που το να είναι στην ώρα του αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα.
Συνήθως, μάλιστα, όσοι αργούν συστηματικά στα ραντεβού τους φροντίζουν να έχουν «κάβα» διάφορες δικαιολογίες, που από ένα σημείο και μετά δεν πείθουν κανέναν. Κάποια στιγμή μάλιστα οι δικοί τους άνθρωποι μαθαίνουν να συνηθίζουν στην αργοπορία τους, οπότε κι αυτοί με τη σειρά τους δεν καταβάλουν ιδιαίτερη προσπάθεια να αλλάξουν.
Σύμφωνα, με πρόσφατη επιστημονική έρευνα για όλα φταίει το DNA τους κι όχι η αδιαφορία ή η αγένεια τους. Ερευνητής από το Πανεπιστήμιο του Mandanao -συγκεκριμένα- υποστηρίζει: “Οι περισσότεροι άνθρωποι που αργούν, το κάνουν σε όλη τους τη ζωή και στις περισσότερες δραστηριότητές τους. Μάλιστα, οι μελέτες δείχνουν πως ένα συγκεκριμένο τμήμα του εγκεφάλου συσχετίζεται με την έννοια του χρόνου και την τυπικότητα ή μη στο χρόνο». Και συνεχίζει διευκρινίζοντας: Αν για τους συνεπείς υπάρχει ο χρόνος GMT (Greenwich Meantime), για τους μονίμως αργοπορημένους υπάρχει ο χρόνος NOT (Never On Time). Ο μέσος όρος βρίσκεται 45 λεπτά πίσω από το GMT.
Επίσης, μια ακόμη έρευνα του Πανεπιστημίου του Σαν Ντιέγκο ισχυρίζεται πως υπάρχουν δύο τύπων ανθρώπων, οι Α και οι Β. Οι τύπου Α είναι συνήθως ακριβείς, επειδή έχουν το «εγκεφαλικό- ενσωματωμένο» τους ρολόι. Για εκείνους, ουσιαστικά, το ένα λεπτό διαρκεί 58 δευτερόλεπτα. Οι τύπου Β, πάλι, υπολογίζουν πως το ένα λεπτό διαρκεί 77 δευτερόλεπτα. Αυτή η διαφορά αντίληψης του χρόνου από αυτούς τους 2 τύπους ανθρώπων είναι τελικά και η «πηγή του κακού».
Πηγή: neolaia.gr
Συνήθως, μάλιστα, όσοι αργούν συστηματικά στα ραντεβού τους φροντίζουν να έχουν «κάβα» διάφορες δικαιολογίες, που από ένα σημείο και μετά δεν πείθουν κανέναν. Κάποια στιγμή μάλιστα οι δικοί τους άνθρωποι μαθαίνουν να συνηθίζουν στην αργοπορία τους, οπότε κι αυτοί με τη σειρά τους δεν καταβάλουν ιδιαίτερη προσπάθεια να αλλάξουν.
Σύμφωνα, με πρόσφατη επιστημονική έρευνα για όλα φταίει το DNA τους κι όχι η αδιαφορία ή η αγένεια τους. Ερευνητής από το Πανεπιστήμιο του Mandanao -συγκεκριμένα- υποστηρίζει: “Οι περισσότεροι άνθρωποι που αργούν, το κάνουν σε όλη τους τη ζωή και στις περισσότερες δραστηριότητές τους. Μάλιστα, οι μελέτες δείχνουν πως ένα συγκεκριμένο τμήμα του εγκεφάλου συσχετίζεται με την έννοια του χρόνου και την τυπικότητα ή μη στο χρόνο». Και συνεχίζει διευκρινίζοντας: Αν για τους συνεπείς υπάρχει ο χρόνος GMT (Greenwich Meantime), για τους μονίμως αργοπορημένους υπάρχει ο χρόνος NOT (Never On Time). Ο μέσος όρος βρίσκεται 45 λεπτά πίσω από το GMT.
Επίσης, μια ακόμη έρευνα του Πανεπιστημίου του Σαν Ντιέγκο ισχυρίζεται πως υπάρχουν δύο τύπων ανθρώπων, οι Α και οι Β. Οι τύπου Α είναι συνήθως ακριβείς, επειδή έχουν το «εγκεφαλικό- ενσωματωμένο» τους ρολόι. Για εκείνους, ουσιαστικά, το ένα λεπτό διαρκεί 58 δευτερόλεπτα. Οι τύπου Β, πάλι, υπολογίζουν πως το ένα λεπτό διαρκεί 77 δευτερόλεπτα. Αυτή η διαφορά αντίληψης του χρόνου από αυτούς τους 2 τύπους ανθρώπων είναι τελικά και η «πηγή του κακού».
Πηγή: neolaia.gr