«Εχουμε πλούσιο κάμπο, αλλά είμαστε από τους πιο φτωχούς νομούς της χώρας». Την εκτίμηση αυτή ακούσαμε σχεδόν από όλους και όλες που συναντήσαμε στις Σέρρες, στη διάρκεια του οδοιπορικού της «ΥΧ» στην Κεντρική Μακεδονία.
Οι Σέρρες έχουν μια παράδοση και ένα παρελθόν με την καπνοκαλλιέργεια. Τα καπνά για δεκαετίες αποτελούσαν την κύρια πηγή εσόδων για χιλιάδες οικογένειες της σερραϊκής γης: «Κάποτε βγάζαμε γιατρούς με 10 στρέμματα καπνό. Τώρα, με δυσκολία μπορείς να ζήσεις την οικογένεια». Οι γονείς διώχνουν τα παιδιά τους: «Δεν υπάρχει προοπτική. Όλα τα καπνοπαραγωγικά χωριά έχουν την μεγαλύτερη μετανάστευση». Άλλωστε, τα παιδιά τους όπως λένε, έζησαν δύσκολα χρόνια, βοηθώντας την οικογένεια στην καλλιέργεια: «Όλο το καλοκαίρι ξύπναγαν μαζί μας στη 1 το βράδυ για την καλλιέργεια. Άκουγαν για την θάλασσα και δεν την έβλεπαν».
Στο μαγευτικό τοπίο, που αγναντεύαμε από ψηλά από κτήμα κρασιού, έλειπε ένα βασικό στοιχείο. Ήταν αυτό, των ανθισμένων και φορτωμένων αμπελιών, για να συμπληρώσει όλη αυτή την πανέμορφη εικόνα, από την χαώδη έκταση πράσινου.
Η διαδρομή προς τη λίμνη Κερκίνη έκρυβε τα δικά της μυστικά, αλλά και εκπλήξεις. Μείναμε στην κυριολεξία με το στόμα ανοιχτό, όταν είδαμε στον δρόμο μας, κάπου μέσα στην λίμνη, να μουλιάζουν, αμέριμνοι στον φυσικό τους χώρο, νεροβούβαλοι, και να στέκονται εκεί επιβλητικά.
Σε κάθε οδοιπορικό μας, όταν ακούμε για γυναίκες που δραστηριοποιούνται και παλεύουν μέσα από τους Γυναικείους Συνεταιρισμούς, καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να τις συναντήσουμε. Έτσι και εδώ, λίγα χιλιόμετρα μόλις από τα σύνορα, στα γραφικά Άνω Πορόια, συναντηθήκαμε με τις γυναίκες αυτές που, παρά τις δυσκολίες, ενώνουν τις δυνάμεις τους και δημιουργούν.
Κτήμα ΝΕΡΑΤΖΗ
Κάθε μέρα μια καινούργια περιπέτεια
Μπορεί η αρχική του αγάπη να ήταν ο αθλητισμός (καθηγητής φυσικής αγωγής και προπονητής πάλης), όμως η οινοποιία είναι αυτή που τα τελευταία 13 χρόνια μονοπωλεί την επαγγελματική ζωή του Νερατζή Μητρόπουλου και της κόρης του Εύης (με σπουδές χημικού στο ΑΠΘ – κατεύθυνση στα τρόφιμα και μεταπτυχιακές σπουδές στην οινολογία στην Ντιζόν της Γαλλίας).
«Το 2003 πήραμε την απόφαση να έρθουμε στην ιστορική περιοχή της Πεντάπολης λίγο έξω από την πόλη των Σερρών και να αγοράσουμε κάποια έκταση. Η Πεντάπολη έχει μακραίωνη οινοποιητική ιστορία από το 1840», μας αναφέρει ο ιδιοκτήτης του Οινοποιείου Νερατζή. Το οινοποιείο ξεκίνησε να κατασκευάζεται τρία χρόνια μετά, το 2006.
Και προσθέτει: «Τυχαία βρεθήκαμε σε έναν πολύ φημισμένο αμπελώνα και μέσα σε 13 χρόνια φυτέψαμε όλη την έκταση. Είναι τόπος ευλογημένος για το κρασί και γι’ αυτό η καλλιέργεια των αμπελώνων γίνεται χωρίς λιπάσματα και ραντίσματα. Έχουμε βραβευθεί δύο φορές με 4 μετάλλια σε διαγωνισμούς στο Βερολίνο. Στην ιδιοκτησία μας έχουμε και έναν μουσειακό αμπελώνα (από το 1929), που βρίσκεται στην κορυφή της Πεντάπολης».
Το οινοποιείο παράγει 9 ετικέτες, σιρά, μερλό, καμπερνέτ, κόνιαρος από κόκκινες ποικιλίες και από λευκές, μαλαγουζιά, σαρντονέ, ασύτρικο ασπρούδα Σερρών και λίγο ροδίτη. «Την ασπρούδα Σερρών και τον κόνιαρο παράγουμε μόνο εμείς. Τα κρασιά μας βρίσκονται σε όλο τον κόσμο, κυρίως σε εστιατόρια βραβευμένα με αστέρια Μισελέν. Την ποικιλία κόνιαρος ήμασταν οι πρώτοι που την καταγράψαμε στις αμπελουργικές ποικιλίες της Ελλάδας και κατ’ επέκταση και της Ευρώπης», σημειώνει ο Ν. Μητρόπουλος.
Το οινοποιείο εξάγει το 50% της παραγωγής του. «Από 100 στρέμματα ιδιόκτητων αμπελώνων βιολογικής διαχείρισης παράγουμε περίπου 60.000 φιάλες κρασιού ετησίως», μας λέει. Από την πλευρά της, η κόρη του Εύη τονίζει πως το κρασί είναι ένα προϊόν που εμπεριέχει την δημιουργία. «Κάθε χρονιά αποτελεί και μία καινούργια περιπέτεια», μας εξηγεί. Όσον αφορά τις ποικιλίες, υπογραμμίζει ότι η κόκκινη ποικιλία του κόνιαρου είναι μια πολύ δυναμική ποικιλία, δύσκολη στην οινοποίηση, που δε μοιάζει με κάποια άλλη ενώ έχει μεγάλη δυνατότητα παλαίωσης. Προσθέτει, τέλος, ότι «με δική μας πρωτοβουλία και με σε συνεργασία με το ΥΠΑΑΤ αναγνωρίστηκε ως γηγενής η ποικιλία μετά από οχτώ χρόνια (με τεστ DNA).
Διαβάστε όλο το άρθρο στο ypaithros.gr
Οι Σέρρες έχουν μια παράδοση και ένα παρελθόν με την καπνοκαλλιέργεια. Τα καπνά για δεκαετίες αποτελούσαν την κύρια πηγή εσόδων για χιλιάδες οικογένειες της σερραϊκής γης: «Κάποτε βγάζαμε γιατρούς με 10 στρέμματα καπνό. Τώρα, με δυσκολία μπορείς να ζήσεις την οικογένεια». Οι γονείς διώχνουν τα παιδιά τους: «Δεν υπάρχει προοπτική. Όλα τα καπνοπαραγωγικά χωριά έχουν την μεγαλύτερη μετανάστευση». Άλλωστε, τα παιδιά τους όπως λένε, έζησαν δύσκολα χρόνια, βοηθώντας την οικογένεια στην καλλιέργεια: «Όλο το καλοκαίρι ξύπναγαν μαζί μας στη 1 το βράδυ για την καλλιέργεια. Άκουγαν για την θάλασσα και δεν την έβλεπαν».
Στο μαγευτικό τοπίο, που αγναντεύαμε από ψηλά από κτήμα κρασιού, έλειπε ένα βασικό στοιχείο. Ήταν αυτό, των ανθισμένων και φορτωμένων αμπελιών, για να συμπληρώσει όλη αυτή την πανέμορφη εικόνα, από την χαώδη έκταση πράσινου.
Η διαδρομή προς τη λίμνη Κερκίνη έκρυβε τα δικά της μυστικά, αλλά και εκπλήξεις. Μείναμε στην κυριολεξία με το στόμα ανοιχτό, όταν είδαμε στον δρόμο μας, κάπου μέσα στην λίμνη, να μουλιάζουν, αμέριμνοι στον φυσικό τους χώρο, νεροβούβαλοι, και να στέκονται εκεί επιβλητικά.
Σε κάθε οδοιπορικό μας, όταν ακούμε για γυναίκες που δραστηριοποιούνται και παλεύουν μέσα από τους Γυναικείους Συνεταιρισμούς, καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να τις συναντήσουμε. Έτσι και εδώ, λίγα χιλιόμετρα μόλις από τα σύνορα, στα γραφικά Άνω Πορόια, συναντηθήκαμε με τις γυναίκες αυτές που, παρά τις δυσκολίες, ενώνουν τις δυνάμεις τους και δημιουργούν.
Κτήμα ΝΕΡΑΤΖΗ
Κάθε μέρα μια καινούργια περιπέτεια
Μπορεί η αρχική του αγάπη να ήταν ο αθλητισμός (καθηγητής φυσικής αγωγής και προπονητής πάλης), όμως η οινοποιία είναι αυτή που τα τελευταία 13 χρόνια μονοπωλεί την επαγγελματική ζωή του Νερατζή Μητρόπουλου και της κόρης του Εύης (με σπουδές χημικού στο ΑΠΘ – κατεύθυνση στα τρόφιμα και μεταπτυχιακές σπουδές στην οινολογία στην Ντιζόν της Γαλλίας).
«Το 2003 πήραμε την απόφαση να έρθουμε στην ιστορική περιοχή της Πεντάπολης λίγο έξω από την πόλη των Σερρών και να αγοράσουμε κάποια έκταση. Η Πεντάπολη έχει μακραίωνη οινοποιητική ιστορία από το 1840», μας αναφέρει ο ιδιοκτήτης του Οινοποιείου Νερατζή. Το οινοποιείο ξεκίνησε να κατασκευάζεται τρία χρόνια μετά, το 2006.
Και προσθέτει: «Τυχαία βρεθήκαμε σε έναν πολύ φημισμένο αμπελώνα και μέσα σε 13 χρόνια φυτέψαμε όλη την έκταση. Είναι τόπος ευλογημένος για το κρασί και γι’ αυτό η καλλιέργεια των αμπελώνων γίνεται χωρίς λιπάσματα και ραντίσματα. Έχουμε βραβευθεί δύο φορές με 4 μετάλλια σε διαγωνισμούς στο Βερολίνο. Στην ιδιοκτησία μας έχουμε και έναν μουσειακό αμπελώνα (από το 1929), που βρίσκεται στην κορυφή της Πεντάπολης».
Το οινοποιείο παράγει 9 ετικέτες, σιρά, μερλό, καμπερνέτ, κόνιαρος από κόκκινες ποικιλίες και από λευκές, μαλαγουζιά, σαρντονέ, ασύτρικο ασπρούδα Σερρών και λίγο ροδίτη. «Την ασπρούδα Σερρών και τον κόνιαρο παράγουμε μόνο εμείς. Τα κρασιά μας βρίσκονται σε όλο τον κόσμο, κυρίως σε εστιατόρια βραβευμένα με αστέρια Μισελέν. Την ποικιλία κόνιαρος ήμασταν οι πρώτοι που την καταγράψαμε στις αμπελουργικές ποικιλίες της Ελλάδας και κατ’ επέκταση και της Ευρώπης», σημειώνει ο Ν. Μητρόπουλος.
Το οινοποιείο εξάγει το 50% της παραγωγής του. «Από 100 στρέμματα ιδιόκτητων αμπελώνων βιολογικής διαχείρισης παράγουμε περίπου 60.000 φιάλες κρασιού ετησίως», μας λέει. Από την πλευρά της, η κόρη του Εύη τονίζει πως το κρασί είναι ένα προϊόν που εμπεριέχει την δημιουργία. «Κάθε χρονιά αποτελεί και μία καινούργια περιπέτεια», μας εξηγεί. Όσον αφορά τις ποικιλίες, υπογραμμίζει ότι η κόκκινη ποικιλία του κόνιαρου είναι μια πολύ δυναμική ποικιλία, δύσκολη στην οινοποίηση, που δε μοιάζει με κάποια άλλη ενώ έχει μεγάλη δυνατότητα παλαίωσης. Προσθέτει, τέλος, ότι «με δική μας πρωτοβουλία και με σε συνεργασία με το ΥΠΑΑΤ αναγνωρίστηκε ως γηγενής η ποικιλία μετά από οχτώ χρόνια (με τεστ DNA).
Διαβάστε όλο το άρθρο στο ypaithros.gr