Η περίοδος χάριτος που έδωσαν οι απλήρωτοι εργάτες του Τύμβου Καστά (Αμφίπολη) στην Κατερίνα Περιστέρη φαίνεται πως τελείωσε αφού αποφάσισαν πλέον να ακολουθήσουν τη δικαστική οδό, γράφει ο δημοσιογράφος Γιώργος Ροδάκογλου στο ThousandNews.
Οι μαύρες εργασίες που γινόντουσαν στην Αμφίπολη, γράφει ο Γ. Ροδάκογλου, με προφορική εντολή της ανασκαφέως έως το 2013 κοστολογούνται στα 75.000 ευρώ ενώ η υπόθεση αν εξελιχθεί με τη μορφή αγωγών και περιλαμβάνει επιπλέον διεκδικήσεις τότε το ποσό μπορεί να αγγίξει τις 200.000 ευρώ.
Τα γεγονότα που περιγράφονται παρακάτω δεν αποτελούν κουβέντες καφενείου όπως ορισμένοι υποστηρίζουν και εκτίθενται ανεπανόρθωτα μέσω αναρτήσεων στο διαδίκτυο, αλλά πραγματικά γεγονότα που δεν χωρούν καμία αμφισβήτηση.
Σύμφωνα με τον νομικό σύμβουλο των εργαζομένων, εστάλη στην κυρία Περιστέρη το πρώτο εξώδικο με το οποίο εργαζόμενοι και εργολάβοι καλούν την ανασκαφέα σε ένα τετ α τετ μετά από τις επανειλημμένες προσπάθειες οι οποίες και απέβησαν άκαρπες.
Η Κατερίνα Περιστέρη καλείται τώρα εντός πέντε ημερών να βρίσκεται στην Εφορία Αρχαιοτήτων Σερρών και ενώπιον της προϊσταμένης της εφορίας Πέπης Μάλαμα και του αρχιφύλακα Αλέξανδρου Κοχλιαρίδη να βεβαιώσει τις προφορικές εντολές που ή ίδια έδινε για να γίνουν οι εργασίες στον Τύμβο Καστά.
Σε περίπτωση που η ανασκαφέας δεν παραστεί , τότε το θέμα περιπλέκεται και προσλαμβάνει άλλες διαστάσεις.
Ο Αλέξανδρος Κοχλιαρίδης θα βεβαιώσει ως αρχιφύλακας με έγγραφο του στην ΕΦΑ και στο ΥΠ.ΠΟ τις εργασίες και βάσει του εγγράφου θα ακολουθήσουν οι αγωγές των ενδιαφερομένων κατά παντός υπευθύνου.
Στη συνέχεια το Υπουργείο Πολιτισμού είναι υποχρεωμένο να διατάξει Ένορκη Διοικητική Εξέταση προκειμένου να διερευνηθούν τα όσα καταγγέλλονται και εφόσον οι καταγγέλλοντες δικαιωθούν από τα δικαστήριο τότε το υπουργείο διατηρεί το δικαίωμα να στραφεί εναντίον της ανασκαφέως.
Ο δικηγόρος Παναγιώτης Καρίπογλου εκπροσωπεί τους Παναγιώτη Παυλίδη, Δημήτρη Μαυρίδη, Γιώργο Ζιώγα, Γιώργο Μανωλαρά και την οικογένεια του συναδέλφου τους που αυτοκτόνησε λόγω δυσκολιών που αντιμετώπιζε καθημερινά με την οικογένεια του.
Η Κατερίνα Περιστέρη από την πλευρά της πάντως, υποστηρίζει ότι έχει αποπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις της ωστόσο σε στενούς συνεργάτες και φίλους της αφήνει ξεκάθαρους υπαινιγμούς για μια «επιχείρηση» προσπάθειας κατασπατάλησης χρημάτων ρίχνοντας το μπαλάκι στο αρχιφύλακα της περιοχής κάτι όμως, που για όσους τον γνωρίζουν, την καθιστά έως και γραφική, γράφει ο Γ. Ροδάκογλου.
Από την πλευρά του ο αρχιφύλακας Αλέξανδρος Κοχλιαρίδης επιβεβαιώνει απόλυτα τα όσα υποστηρίζουν οι εμπλεκόμενοι αποδεικνύοντας δια μαρτύρων μια σειρά από ενέργειες ενώ θεωρεί ηθικό ζήτημα την περιπέτεια των απλήρωτων εργατών για το οποίο την απόλυτη ευθύνη έχει η Κατερίνα Περιστέρη ως προϊσταμένη της ΕΦΑ και όχι ο ίδιος ως απλός υπάλληλος.
Το θέμα των μαύρων εργασιών στον Τύμβο Καστά όμως είναι ήδη γνωστό τόσο στον αντιπεριφερειάρχη Ιωάννη Μωυσιάδη προσωπικό φίλο και φανατικό υποστηρικτή της Κατερίνας Περιστέρη αλλά και σε πολλούς περιφερειακούς συμβούλους και άλλους παράγοντες πολισμού της περιοχής.
Ωστόσο όμως όλοι τους έως τώρα έκλειναν τα μάτια σ αυτό το ζήτημα και κρατούσαν μια περίεργη στάση σιωπής γιατί ακριβώς δέχονταν τη θυματοποίηση της Κατερίνας Περιστέρη, γράφει ο Γ. Ροδάκογλου.
Η σκληρή πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική και δεν έχει να κάνει με το γλυκό πρόσωπο ή ένα χαμόγελο της Κατερίνας. Έχει να κάνει με τις απλήρωτες οικογένειες σε περίοδο οικονομικής κρίσεως, σημειώνει ο Γ. Ροδάκογλου και συνεχίζει:
Το ερώτημα λοιπόν είναι ένα και απλό.
Ποιος τελικά είναι το πραγματικό θύμα η Περιστέρη ή οι εργάτες;
Σύμφωνα με εργατολόγους εφόσον το θέμα φτάσει στα δικαστήρια και δεν λυθεί με διαμεσολάβηση νωρίτερα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι εργάτες θα κερδίσουν, αφού μπορούν να αποδείξουν ότι εργαζόταν για την ανασκαφή ακόμη και αν αυτό γινόταν βάσει μίας εικονικής σύμβασης.
Και η βεβαιότητά τους απορρέει από το γεγονός πως υπάρχουν αντίστοιχες αποφάσεις, που δημιουργούν προδεδικασμένο.
Βέβαια, εφόσον το δικαστήριο δικαιώσει τους εργάτες και υποχρεώσει το δημόσιο να τους καταβάλει τα δεδουλευμένα τους, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν για την Κατερίνα Περιστέρη, παρ΄ ότι συνταξιούχος.
Γιατί μπορεί μεν να μην της επιβληθεί κάποια πειθαρχική ποινή σύμφωνα με το πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων, αφού η ίδια είναι πλέον συνταξιούχος αλλά υπάρχει η πιθανότητα, το δημόσιο να ζητήσει από την ίδια κάποιο ποσό, εφόσον κρίνει ότι ζημειώθηκε από τους χειρισμούς της.
Και μπροστά σε αυτήν την πιθανότητα, την μακαρίζει κάποιος, για την υποχρεωτική συνταξιοδότησή της, πριν από έξι μήνες.
Πολλά ερωτήματα προκαλούνται επίσης από τον τρόπο που χειρίστηκε το θέμα με τους εργάτες για έναν επιπλέον λόγο.
Η ίδια ως έφορος αρχαιοτήτων και προϊσταμένη της αρμόδιας υπηρεσίας για τις προσλήψεις, ήξερε πολύ καλά, πόσοι προσλαμβάνονται, και με ποιο τρόπο καθορίζεται η αμοιβή τους, αφού η ίδια προκηρύσσει τις θέσεις.
Δεν μπορεί να επικαλεστεί άγνοια λοιπόν για την παρουσία των εργατών εκεί, μιας και η εθελοντική ανασκαφική εργασία δεν είναι ακόμη θεσμοθετημένη.
Πηγή: tribune.gr
Οι μαύρες εργασίες που γινόντουσαν στην Αμφίπολη, γράφει ο Γ. Ροδάκογλου, με προφορική εντολή της ανασκαφέως έως το 2013 κοστολογούνται στα 75.000 ευρώ ενώ η υπόθεση αν εξελιχθεί με τη μορφή αγωγών και περιλαμβάνει επιπλέον διεκδικήσεις τότε το ποσό μπορεί να αγγίξει τις 200.000 ευρώ.
Τα γεγονότα που περιγράφονται παρακάτω δεν αποτελούν κουβέντες καφενείου όπως ορισμένοι υποστηρίζουν και εκτίθενται ανεπανόρθωτα μέσω αναρτήσεων στο διαδίκτυο, αλλά πραγματικά γεγονότα που δεν χωρούν καμία αμφισβήτηση.
Σύμφωνα με τον νομικό σύμβουλο των εργαζομένων, εστάλη στην κυρία Περιστέρη το πρώτο εξώδικο με το οποίο εργαζόμενοι και εργολάβοι καλούν την ανασκαφέα σε ένα τετ α τετ μετά από τις επανειλημμένες προσπάθειες οι οποίες και απέβησαν άκαρπες.
Η Κατερίνα Περιστέρη καλείται τώρα εντός πέντε ημερών να βρίσκεται στην Εφορία Αρχαιοτήτων Σερρών και ενώπιον της προϊσταμένης της εφορίας Πέπης Μάλαμα και του αρχιφύλακα Αλέξανδρου Κοχλιαρίδη να βεβαιώσει τις προφορικές εντολές που ή ίδια έδινε για να γίνουν οι εργασίες στον Τύμβο Καστά.
Σε περίπτωση που η ανασκαφέας δεν παραστεί , τότε το θέμα περιπλέκεται και προσλαμβάνει άλλες διαστάσεις.
Ο Αλέξανδρος Κοχλιαρίδης θα βεβαιώσει ως αρχιφύλακας με έγγραφο του στην ΕΦΑ και στο ΥΠ.ΠΟ τις εργασίες και βάσει του εγγράφου θα ακολουθήσουν οι αγωγές των ενδιαφερομένων κατά παντός υπευθύνου.
Στη συνέχεια το Υπουργείο Πολιτισμού είναι υποχρεωμένο να διατάξει Ένορκη Διοικητική Εξέταση προκειμένου να διερευνηθούν τα όσα καταγγέλλονται και εφόσον οι καταγγέλλοντες δικαιωθούν από τα δικαστήριο τότε το υπουργείο διατηρεί το δικαίωμα να στραφεί εναντίον της ανασκαφέως.
Ο δικηγόρος Παναγιώτης Καρίπογλου εκπροσωπεί τους Παναγιώτη Παυλίδη, Δημήτρη Μαυρίδη, Γιώργο Ζιώγα, Γιώργο Μανωλαρά και την οικογένεια του συναδέλφου τους που αυτοκτόνησε λόγω δυσκολιών που αντιμετώπιζε καθημερινά με την οικογένεια του.
Η Κατερίνα Περιστέρη από την πλευρά της πάντως, υποστηρίζει ότι έχει αποπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις της ωστόσο σε στενούς συνεργάτες και φίλους της αφήνει ξεκάθαρους υπαινιγμούς για μια «επιχείρηση» προσπάθειας κατασπατάλησης χρημάτων ρίχνοντας το μπαλάκι στο αρχιφύλακα της περιοχής κάτι όμως, που για όσους τον γνωρίζουν, την καθιστά έως και γραφική, γράφει ο Γ. Ροδάκογλου.
Από την πλευρά του ο αρχιφύλακας Αλέξανδρος Κοχλιαρίδης επιβεβαιώνει απόλυτα τα όσα υποστηρίζουν οι εμπλεκόμενοι αποδεικνύοντας δια μαρτύρων μια σειρά από ενέργειες ενώ θεωρεί ηθικό ζήτημα την περιπέτεια των απλήρωτων εργατών για το οποίο την απόλυτη ευθύνη έχει η Κατερίνα Περιστέρη ως προϊσταμένη της ΕΦΑ και όχι ο ίδιος ως απλός υπάλληλος.
Το θέμα των μαύρων εργασιών στον Τύμβο Καστά όμως είναι ήδη γνωστό τόσο στον αντιπεριφερειάρχη Ιωάννη Μωυσιάδη προσωπικό φίλο και φανατικό υποστηρικτή της Κατερίνας Περιστέρη αλλά και σε πολλούς περιφερειακούς συμβούλους και άλλους παράγοντες πολισμού της περιοχής.
Ωστόσο όμως όλοι τους έως τώρα έκλειναν τα μάτια σ αυτό το ζήτημα και κρατούσαν μια περίεργη στάση σιωπής γιατί ακριβώς δέχονταν τη θυματοποίηση της Κατερίνας Περιστέρη, γράφει ο Γ. Ροδάκογλου.
Η σκληρή πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική και δεν έχει να κάνει με το γλυκό πρόσωπο ή ένα χαμόγελο της Κατερίνας. Έχει να κάνει με τις απλήρωτες οικογένειες σε περίοδο οικονομικής κρίσεως, σημειώνει ο Γ. Ροδάκογλου και συνεχίζει:
Το ερώτημα λοιπόν είναι ένα και απλό.
Ποιος τελικά είναι το πραγματικό θύμα η Περιστέρη ή οι εργάτες;
Σύμφωνα με εργατολόγους εφόσον το θέμα φτάσει στα δικαστήρια και δεν λυθεί με διαμεσολάβηση νωρίτερα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι εργάτες θα κερδίσουν, αφού μπορούν να αποδείξουν ότι εργαζόταν για την ανασκαφή ακόμη και αν αυτό γινόταν βάσει μίας εικονικής σύμβασης.
Και η βεβαιότητά τους απορρέει από το γεγονός πως υπάρχουν αντίστοιχες αποφάσεις, που δημιουργούν προδεδικασμένο.
Βέβαια, εφόσον το δικαστήριο δικαιώσει τους εργάτες και υποχρεώσει το δημόσιο να τους καταβάλει τα δεδουλευμένα τους, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν για την Κατερίνα Περιστέρη, παρ΄ ότι συνταξιούχος.
Γιατί μπορεί μεν να μην της επιβληθεί κάποια πειθαρχική ποινή σύμφωνα με το πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων, αφού η ίδια είναι πλέον συνταξιούχος αλλά υπάρχει η πιθανότητα, το δημόσιο να ζητήσει από την ίδια κάποιο ποσό, εφόσον κρίνει ότι ζημειώθηκε από τους χειρισμούς της.
Και μπροστά σε αυτήν την πιθανότητα, την μακαρίζει κάποιος, για την υποχρεωτική συνταξιοδότησή της, πριν από έξι μήνες.
Πολλά ερωτήματα προκαλούνται επίσης από τον τρόπο που χειρίστηκε το θέμα με τους εργάτες για έναν επιπλέον λόγο.
Η ίδια ως έφορος αρχαιοτήτων και προϊσταμένη της αρμόδιας υπηρεσίας για τις προσλήψεις, ήξερε πολύ καλά, πόσοι προσλαμβάνονται, και με ποιο τρόπο καθορίζεται η αμοιβή τους, αφού η ίδια προκηρύσσει τις θέσεις.
Δεν μπορεί να επικαλεστεί άγνοια λοιπόν για την παρουσία των εργατών εκεί, μιας και η εθελοντική ανασκαφική εργασία δεν είναι ακόμη θεσμοθετημένη.
Πηγή: tribune.gr